Η Ashley Graham βρίσκει ακόμη αντίσταση από σχεδιαστές μόδας όταν τους ζητά να φτιάξουν ρούχα στο μέγεθός της. Το 36χρονο plus size μοντέλο μιλά για τη δομή της βιομηχανίας της μόδας και υποστηρίζει ότι ακόμη δεν είναι κανόνας η συμπερίληψη των πιο μεγαλόσωμων γυναικών στη μόδα.
“Υπάρχουν ακόμα κάποιοι σχεδιαστές που έχουν πει, συγγνώμη, δεν μπορούμε, απλά δεν πρόκειται να σχεδιάσουμε κάτι για ένα μεγαλύτερο σώμα“, λέει στο PEOPLE στην εκδήλωση ανοιχτής πρόσκλησης για κάστινγκ του Good American στο The Row στο Λος Άντζελες.
“Τα πράγματα έχουν αλλάξει πάρα πολύ σε κάποια πράγματα και απλά έχουν σταματήσει τελείως σε άλλα”, συνεχίζει. “Και γι’ αυτό δεν πρόκειται να σταματήσω να μιλάω για το σώμα μου και για ανθρώπους που ντύνονται με μεγαλύτερα μεγέθη, επειδή δεν είναι ακόμη κανόνας.” Η 36χρονη Graham είναι ξεκάθαρη ότι τις περισσότερες φορές οι σχεδιαστές θέλουν να φτιάχνουν ρούχα για εκείνη, ειδικά αν εκπροσωπούν ένα νεότερο brand. “Αλλά με τον τρόπο που είναι δομημένη η βιομηχανία αυτήν τη στιγμή, το να φτιάχνεις ρούχα που ταιριάζουν και κολακεύουν ανθρώπους με μεγαλύτερο σώμα κοστίζει περισσότερα χρήματα”, εξηγεί.
Το παγκοσμίου φήμης μοντέλο έχει μιλήσει ανοιχτά για το γεγονός ότι μερικές φορές πληρώνει η ίδια τα επιπλέον υφάσματα, ώστε να έχουν την ευκαιρία οι σχεδιαστές που πραγματικά δεν έχουν τα χρήματα αλλά είναι πρόθυμοι να φτιάξουν ένα ρούχο για εκείνη.
“Αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση αρνητικό, αλλά εξακολουθεί να είναι ακριβώς εκεί που βρισκόμαστε στην κοινωνία”, λέει η Graham στο PEOPLE.
Εξήγησε ότι το σύστημα ταξινόμησης, ή ο τρόπος με τον οποίο καθορίζεται το κόστος του υφάσματος, αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τις γυναίκες με μεγαλύτερα σώματα στη βιομηχανία της μόδας. Πολλές από τις υποδομές της βιομηχανίας απλά δεν έχουν δημιουργηθεί για να εξυπηρετούν τις γυναίκες με μεγάλα μεγέθη.
Η Graham λέει ότι ενώ η βιομηχανία αλλάζει, πρέπει να σημειωθεί περισσότερη πρόοδος.
“Αν κοιτάξετε τις πασαρέλες, δεν έχουν αλλάξει πολλά”, συνεχίζει. “Αν κοιτάξετε τους σχεδιαστές, κάποιοι από αυτούς ντύνουν διαφορετικούς τύπους σωμάτων, αλλά δεν είναι ο κανόνας”.
Δήλωσε ότι ενώ ορισμένα περιοδικά και μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν πιο τακτικά μεγαλύτερα σώματα, “είναι ένα μικροσκοπικό βήμα”.
Κατά τη γνώμη της Graham, οι σχεδιαστές χάνουν πολλά χρήματα αρνούμενοι να ντύσουν ανθρώπους, ειδικά γυναίκες, που έχουν μέγεθος 12 και άνω. Ανέφερε τη συνιδρύτρια της Good American Emma Grede ως μία από τις μοναδικές σχεδιάστριες που παρέχουν ρούχα γι’ αυτήν τη δημογραφική ομάδα.
“Είναι η λιποφοβία; Είναι ότι φοβούνται να φανούν σαν να έχουν πέσει στην εμπορευματοποίηση; Είναι επειδή δεν έχουν την ικανότητα να μπορούν να καταλάβουν ποια είναι η πραγματική διαβάθμιση σε διαφορετικούς τύπους σωμάτων όσον αφορά στο στήθος, στην κοιλιά, στην κυτταρίτιδα στον πισινό; Δεν ξέρω“, λέει η Graham.
Το ανοιχτό κάστινγκ του Good American ήταν μια ευκαιρία να ξεκινήσει η συζήτηση και να αναλάβει δράση για να γίνει η βιομηχανία της μόδας πιο περιεκτική.