Μαρία Παπαφωτίου: «Είναι αποκαλυπτικό να συναντάς τον παρελθοντικό σου εαυτό»

Τη φετινή τηλεοπτική σεζόν απολαμβάνουμε τη Μαρία Παπαφωτίου στη σειρά «Κόκκινο ποτάμι» ενώ την είδαμε και στη σειρά «Φλόγα και άνεμος» στο πρώτο μισό της σεζόν όπου ενσάρκωσε την Κυβέλη σε μικρή ηλικία.

Η Μαρία Παπαφωτίου σε πρώτο ενικό αποκαλύπτει όλα όσα δεν γνωρίζουμε για εκείνη.ADVERTISING

Τα σίριαλ που έβλεπα πιτσιρίκα, στα 18, συνειδητοποίησα ότι καθόρισαν το μετέπειτα γούστο μου, τόσο για τον τρόπο που εγώ η ίδια ερμηνεύω και προσεγγίζω τη δουλειά μου όσο και για το πώς μου αρέσει να παρακολουθώ και να μετουσιώνω την τέχνη από τη μεριά του θεατή. «Δύο ξένοι», «Dolce Vita» και Παπακαλιάτης με γέμισαν αναμνήσεις, ατάκες, νοσταλγία και αγάπη για την απλότητα και την ακομπλεξάριστη ματιά της τότε τηλεοπτικής πραγματικότητας.

Θυμώνω εύκολα όταν αντιλαμβάνομαι αδικία στον περίγυρο, όταν διαπιστώνω την τάση να φτιάχνουμε ομαδούλες μικροσυμφερόντων της εκάστοτε καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων και, τέλος, θυμώνω περισσότερο απ’ όλα όταν εγώ η ίδια πέφτω σε μικρότητες και παραλείψεις.

Ξεκαρδίζομαι συνήθως όταν είμαι σε χώρο όπου δεν επιτρέπεται να το κάνω. Στο σχολείο όταν ήμουν μικρή, αλλά και στην πρόβα τώρα που μεγάλωσα. Γελάω πολύ με τα αστεία των άλλων, κάποιες φορές και με τα δικά μου, και μπορώ να συγχωρήσω σχεδόν τα πάντα σε έναν άνθρωπο με σαρκασμό και γλαφυρότητα.

Είμαι ερωτευμένη με έναν καταπληκτικό, one in a billion τύπο!

Η τελευταία φορά που τσακώθηκα με την κολλητή μου σοβαρά ήταν πριν από πολλά πολλά χρόνια. Όλες μου οι φιλίες είναι μακροχρόνιες και έχουν μετεξελιχθεί σε συγγένεια, άρα οι σοβαροί καβγάδες σπανίζουν και δεν χρησιμεύουν πια ούτε και στην οχύρωση της σχέσης.

Συνηθίζω να κρατάω σημειώσεις και ενθύμια από διάφορες περιόδους της ζωής μου, καθώς και όλα ανεξαιρέτως τα κείμενα που έχω παίξει μέχρι σήμερα. Τα βάζω σε μεγάλα χρωματιστά κουτιά και είναι για μένα «θησαυροί» αναμνήσεων. Ανατρέχω σε αυτά σε πολύ φωτεινές ή πολύ δύσκολες συγκυρίες του παρόντος. Είναι αποκαλυπτικό να συναντάς τον παρελθοντικό σου εαυτό, τις συνήθειες του, την τότε ερμηνεία που έδινες στη ζωή. Αποκαλυπτικό αλλά και άκρως παρηγορητικό θα συμπληρώσω.

Το ησυχαστήριο μου είναι ένας μαγικός χώρος μέσα στην καρδιά μου, άλλοτε ενεργός και ανθηρός και άλλοτε πιο βαλτώδης. Είναι αυτή η ζεστή περιοχή ανακούφισης και γαλήνης που αγκαλιάζει όλα σου τα λάθη, τα πάθη, τους δαίμονες, τις μοναξιές, τις ενοχές και σε αφήνει ελεύθερο με όλη την αγνή και στραμπουληγμένη σου αλήθεια.

πηγή Τηλέραμα