Συγκινημένος ο Ετεοκλής Παύλου: «Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ο πατέρας μου, ήμουν επτά ετών»

Στην έναρξη της σημερινής εκπομπής του Breakfast@Star, ο Ετεοκλής Παύλου αναφέρθηκε στην απώλεια που βίωσε όταν ήταν επτά ετών, καθώς έφυγε από τη ζωή ο πατέρας του.

«Είναι πολύ σημαντική για μένα η σημερινή ημέρα, ήθελα να το πω και σε εσάς και στους τηλεθεατές. Ήμουν επτά ετών όταν έφυγε από τη ζωή ο πατέρας μου, πριν 29 χρόνια, σαν σήμερα. Πάντα με βλέπετε με ένα χαμόγελο να τα λέω όλα αυτά, το χαμόγελο οφείλεται στη μαμά, στη μαμά γιατί απέδειξε η οικογένεια μπορεί να κρατηθεί με όλους τους τρόπους. Έγινε μαμά και μπαμπάς» εξομολογήθηκε ο Ετεοκλής Παύλου.

Ο παρουσιαστής δεν έκρυψε τη συγκίνησή του, με την Ελένη Χατζίδου να συμπληρώνει ότι είναι ημέρα μνήμης.

«Η μητέρα μου έμεινε χήρα στα 30 της, νέα γυναίκα. Θα σου πω μια αλήθεια από την πλευρά του παιδιού. Ως ένα παιδί 14-15 ετών της έλεγα, καλώς ή κακώς ότι δε θέλω άλλον άντρα στο σπίτι. Δεν ξέρω αν ήταν αντίδραση ή όχι, ήμουν ένα παιδί. Μετά όμως της έλεγα θα ήθελα να είσαι με έναν άνθρωπο. Μπορεί τότε να της είχε έρθει κάτι στη ζωή της και να σκεφτόταν τον γιο της. Τότε πίκρανα την μητέρα μου, την εγκλώβισα σε μια κατάσταση. Δε νομίζω ότι ήμουν το μόνο 14χρονο αγόρι που μια νέα συνθήκη θα τον έκανε να αντιδρούσε έτσι» είχε δηλώσει πριν λίγους μήνες ο Ετεοκλής Παύλου.

Hταν ένα φθινοπωρινό βράδυ του 2012, όταν ο Ετεοκλής Παύλου, τότε νεαρός αθλητής και μοντέλο, βρισκόταν σε γνωστό νυχτερινό μαγαζί της Αθήνας. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, η διασκέδαση μετατράπηκε σε εφιάλτη, έπεσαν πυροβολισμοί, επικράτησε πανικός και ο ίδιος σωριάστηκε αιμόφυρτος στο πάτωμα. Όπως έχει εξομολογηθεί, βρέθηκε στο έδαφος προσπαθώντας να καταλάβει τι συμβαίνει, όταν είδε έναν άνδρα να τον σημαδεύει με όπλο. «Δεν είχα πειράξει κανέναν. Δεν καταλάβαινα γιατί. Το μόνο που θυμάμαι είναι τον ήχο του όπλου και μετά σκοτάδι», έχει πει συγκλονισμένος.

«Η στιγμή που έβγαλα αίμα από το στόμα, είδα θολά τα λαμπάκια του ασθενοφόρου να φέγγουν και ένιωθα ότι φεύγω. Και θα μοιραστώ μαζί σας μία ανάμνηση. Έχω ως εικόνα, δεν ερμηνεύεται, το είπα μετά εγώ στους τραυματιοφορείς. Έχω ως εικόνα τον εαυτό μου ξαπλωμένο στο δρόμο με ένα σεντόνι από πάνω. Δεν μπορώ να στο προσδιορίσω. Και μετά τους ρώτησα “γιατί μου βάλατε σεντόνι;” και μου λένε “πού το ξέρεις;”.(….) Δεν ήξερα αν γλίτωσα, αν ξύπνησα, αν είμαι στον άλλον κόσμο. Ήμουν σε κώμα 1 μήνα και… Η μητέρα μου υπέγραψε για να μου ακρωτηριάσουν το πόδι. Ξύπνησα και θυμάμαι ότι πριν ξυπνήσω, λένε οι γιατροί στη μητέρα μου που ήταν πάντα εκεί, μου κρατούσε το χέρι, έκλαιγα χωρίς να βλέπω τη μητέρα μου. Μου κρατούσε το χέρι και έκλαιγα. Όταν ξύπνησα γαλήνεψα γιατί είδα τη μητέρα μου και τον αδελφό μου» είχε εξομολογηθεί στο Στούντιο 4 για την πολυαγαπημένη του μητέρα. 

πηγη:tlife

Διαβάστε επίσης