Κάθε φορά που επιστρέφω στη Θεσσαλονίκη, διαπιστώνω ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει από τα παιδικά μου χρόνια, μα και τίποτα δεν είναι όπως παλιά.
Το κυκλοφοριακό εξακολουθεί να μας ταλαιπωρεί. Όπως τότε, που πήγαινα σχολείο. Αλλά, μάλλον έχουν γίνει χειρότερα τα πράγματα, με το θρυλικό, πλέον, fly over.
Οι επαγγελματικές προϋποθέσεις παραμένουν λιγοστές. Όπως τότε που αναζητούσα τον δρόμο για να επιτύχω τους στόχους μου.
Οι ευκαιρίες για τους νέους ανθρώπους μειώνονται ή, εξακολουθούν να υπάρχουν μόνο σε συγκεκριμένους επαγγελματικούς τομείς.
Είναι αυτή, όμως, η Θεσσαλονίκη, που θέλουμε; Είναι αυτές οι συνθήκες, που ζητάμε για την πόλη μας και το ανθρώπινο δυναμικό της;
Αποδέχθηκα την τιμή που μού έκανε η Ζωή Κωνσταντοπούλου και εντάχθηκα στο ψηφοδέλτιο της Πλεύσης Ελευθερίας για την Ευρωβουλή επειδή ονειρεύομαι αλλιώς τη Θεσσαλονίκη. Με τους συμπολίτες μου χαμογελαστούς. Μπορεί να μετακόμισα στην Αθήνα, για επαγγελματικούς λόγους, αλλά πάντα γυρίζω εδώ και θεωρώ ότι εδώ βρίσκονται οι συμπολίτες μου. Εδώ, άλλωστε, ζουν οι συμμαθητές μου. Οι φίλοι μου. Η οικογένειά μου.
Ναι, θέλω να δώσω Ζωή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Όπως έδωσαν Ζωή στην Ελληνική Βουλή όλοι οι βουλευτές της Πλεύσης Ελευθερίας.
Ναι, θέλω να ακουστεί η φωνή της κοινωνίας και στο Στρασβούργο και στις Βρυξέλλες. Όπως ακουγόταν και μέσα από την εκπομπή μου στα ελληνικά κέντρα λήψης αποφάσεων.
Θέλω, όμως, να βοηθήσω και τη Θεσσαλονίκη να λύσει τα διαχρονικά προβλήματά της. Να μεταφέρω τις αγωνίες των συμπολιτών εκεί που χτυπάει η καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Να αποκτήσει, επιτέλους, η πόλη μας τον ρόλο που της αρμόζει και που αξίζει στους Θεσσαλονικείς.
Σε μία εποχή, που τα κόμματα μοιάζουν να νοιάζονται αποκλειστικά για την κατάληψη της εξουσίας, η Πλεύση Ελευθερίας παραμένει ένα ενεργό πολιτικό κίνημα. Με έμφαση στον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Παλεύουμε όλοι καθημερινά για κοινωνική δικαιοσύνη, για ανεξαρτησία, για ελευθερία, για αλληλεγγύη, για ειρήνη. Δεν θέλουμε άλλα εγκλήματα, όπως αυτό στα Τέμπη και δεν αντέχουμε να ακούμε δικαστικές αποφάσεις όπως αυτή που εκδόθηκε για τη φονική πυρκαγιά το 2018 στην Ανατολική Αττική με τους 104 νεκρούς και τους 10άδες εγκαυματίες. Ζητάμε να γίνει η Ελλάδα μία χώρα που θα σέβεται τους πολίτες της και θα φροντίζει για τα παιδιά της.
Πηγή: theopinion.gr