Το βράδυ της Τετάρτης 27 Μαρτίου η Μαρίνα Ασλάνογλου βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή “The 2night show” και μίλησε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου, με αφορμή τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στη σειρά του ΑΝΤ1 “Ψυχοκόρες”.
Η γνωστή ηθοποιός, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην πολυετή απουσία της από την τηλεόραση, αλλά και στον πολυαγαπημένο της γιο.
Όσα είπε η Μαρίνα Ασλάνογλου
«Το παιδί μου είναι καλά. Είναι 6 ετών ο Κωνσταντίνος. Είναι κούκλος, βολικός και συνεργάσιμος. Ένα παιδί που δεν έκλαιγε ποτέ. Δόξα τω Θεώ είναι πολύ καλός. Με το παιδί έχεις άλλη ευθύνη, είναι ένα πλάσμα που έχω στο μυαλό μου από τη στιγμή που θα ξυπνήσω, μέχρι τη στιγμή που θα κοιμηθώ. Άλλο είναι ο μπαμπάς, άλλο η μαμά. Τώρα έχω χαλαρώσει πολύ. Η Πηνελόπη Αναστασοπούλου μόλις είχε γεννήσει και εγώ ήμουν στις προσπάθειες να μείνω έγκυος. Μου είχε αφήσει κάτι βρεφικά παπουτσάκια ως γούρι στο καμαρίνι. Μου είπαν ότι θα μου φέρουν τύχη και μου έφεραν. Μετά τα έδωσα στη Σοφία Λεμπέση. Όταν έγινε γνωστή η ιστορία με τα γούρικα παπουτσάκια, μου τα ζητούσαν πολλές κοπέλες. Τώρα τα έχει μια φίλη μου που προσπαθεί να μείνει έγκυος. Έμεινα έγκυος μετά από προσπάθειες, οπότε την ημέρα που το έμαθα ήταν από τις πιο ευτυχισμένες. Δεν είχα εύκολη εγκυμοσύνη, αλλά αντέχω. Άξιζε όλο. Έχει καταλάβει ότι παίζω στο θέατρο, έχει κάνει υπόκλιση στη σκηνή. Την τηλεόραση δεν μπορεί να την καταλάβει, αλλά είμαστε σε καλό δρόμο», είπε στην αρχή της συνέντευξης η Μαρίνα Ασλάνογλου.
Στη συνέχεια, η Μαρίνα Ασλάνογλου ανέφερε για την απουσία της από την τηλεόραση: «Απείχα 14 χρόνια από την τηλεόραση γιατί αγαπώ πάρα πολύ το θέατρο και έκανα απαιτητικούς ρόλους. Επειδή είμαι ένας άνθρωπος που θέλω να περνάω και καλά εγώ, να έχω μια κοινωνική ζωή, να μπορώ να φεύγω, να μπορώ να κάνω πράγματα για μένα, το έχω δοκιμάσει και είναι εξαντλητικό (σ.σ. ο συνδυασμός τηλεόρασης με θέατρο). Εξαντλητικό! Οπότε είχα αποφασίσει να κάνω μόνο θέατρο αλλά δεν μπορείς πάντα να το αποφεύγεις, είναι η αλήθεια. Οπότε και πέρσι με το “Κάνε ότι κοιμάσαι” και φέτος, τώρα, με τις “Ψυχοκόρες” είμαι πολύ χαρούμενη. Εννοείται πως το τηλέφωνο χτυπούσε, αν και πριν από 14 χρόνια ήταν τα πράγματα λίγο διαφορετικά. Δεν ήταν δηλαδή η ζήτηση τόση όση ήταν παλαιότερα. Χτυπούσε όμως και έλεγα όχι.
Υπήρχε και ένας σεναριογράφος που με είχε πάρει τηλέφωνο και μου είχε πει: “Είμαι εδώ στο τάδε κανάλι με τους υπεύθυνους. Μου είπες ότι θα έκανες τηλεόραση, έτσι δεν είναι;”. Δεν είναι όμως ότι απέρριπτα την τηλεόραση, απλά δεν γίνεται να κάνεις 10 ώρες γύρισμα και μετά να πηγαίνεις και στο θέατρο. Δηλαδή εμένα πότε θα με δω; Δεν σου λέω για το παιδί μου ή τους φίλους μου, εμένα; Τώρα το έκανα πάλι και ξαναθυμήθηκα πως είναι να μην έχεις ζωή».
«Η Ευανθία είναι σκληρή, καταπιεσμένη, με τα στερεότυπα, με την πατριαρχία, με την επαρχία, με το τι θα πει ο κόσμος. Παρόλα αυτά η Ευανθία ήταν έτσι μεγαλωμένη. Είχε ένα θέμα και δεν μπορεί να κάνει παιδί. Για την εποχή, η γυναίκα ήταν η στέρφα! Αν ο άντρας είχε πρόβλημα δεν θα το ξέραμε. Έχει μάθει τα πράγματα που θέλει να διεκδικήσει, να τα κάνει υπογείως. Τον όρο σύγκρυα δεν τον είχα ακούσει, τον έμαθα στα