Η Ιωάννα Παλιοσπύρου επέστρεψε στο σημείο που δέχθηκε την επίθεση με βιτριόλι τον Μάιο του 2020 και περιέγραψε στον Σταύρο Θεοδωράκη και την εκπομπή «Πρωταγωνιστές» τις δραματικές στιγμές που βίωσε.
«Περίμενα στο ασανσέρ. Eίχε κρυφτεί κάτω, ανέβηκε από τα σκαλιά. Άκουσα ένα θόρυβο, αλλά δεν έδωσα σημασία. Όλο αυτό έγινε μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Το πρώτο πράγμα που λειτούργησε ήταν η όσφρηση. Ένιωσα αυτή την απαίσια, βαριά, χημική μυρωδιά που έχει αυτό το υγρό. Κάψιμο. Πόνοι αφόρητοι. Εκείνη έφυγε τρέχοντας. Δεν την είδα. Είχε πέσει το υγρό στο μάτι μου και τα πάντα ήταν θολά», θυμάται η Ιωάννα Παλιοσπύρου.
Όπως περιγράφει, το πρώτο πράγμα που της ήρθε στο μυαλό ήταν το φαρμακείο που υπάρχει απέναντι. «Σκέφτηκα ότι χρειάζομαι βοήθεια και θα την βρω εκεί. Δεν έλεγξα καν το δρόμο περνώντας. Θα μπορούσε εκείνη την ώρα να περνάει αυτοκίνητο και να με χτυπήσει. Δεν κοίταξα καθόλου», αναφέρει.
Ερωτηθείσα για το πώς την αντιμετώπισαν στο φαρμακείο, η Ιωάννα Παλιοσπύρου απάντησε: «Τρομαγμένοι, δεν μπορούν να καταλάβουν τι γίνεται. Εγώ φωνάζω, ουρλιάζω. ‘Σας παρακαλώ βοήθεια, δώστε μου λίγο νερό. Καίγομαι, πονάω. Θεέ μου σε παρακαλώ βοήθησε με’ και απλά με κοιτούσαν με απορία, μέχρι που από τα ουρλιαχτά μου τους τρόμαξα και άρχισαν να κινητοποιούνται.
Ένιωθα ότι αρχίζω να πρήζομαι. Έβλεπα στο νιπτήρα να πέφτουν τα μαλλιά μου. Ένιωθα να καίγομαι σαν να έχω πάρει φωτιά. Όπως μου εξήγησαν μετά οι γιατροί, η κίνηση μου να ρίξω αμέσως νερό ήταν σωτήρια και ήταν και ο λόγος που σώθηκε το μάτι μου. Μετά με έβαλαν σε ένα αυτοκίνητο και με πήγαν γρήγορα στο νοσοκομείο, μέσα σε 2-3 λεπτά ήμουν εκεί, πράγμα που έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να σωθεί η ζωή μου».
«Ήξερα πως ήταν καυστικό υγρό. Δεν ήξερα πως ήταν βιτριόλι. Όταν έφτασα στο νοσοκομείο, όση ψυχραιμία προσπαθούσα να έχω μέχρι να φτάσω, εκεί την έχασα τελείως», προσθέτοντας ότι εκεί οι γιατροί κατάλαβαν τι είχε συμβεί και «Ένιωσα ασφάλεια και σχεδόν να καταρρεύσω».
Η Ιωάννα Παλιοσπύρου ανέφερε ότι δεν ήταν εύκολο να βρεθεί ξανά στο σημείο της επίθεσης. «Δεν ήταν εύκολο. Μετά από πολύ καιρό πέρασα από τον κεντρικό δρόμο και ένιωσα ταχυκαρδία και έφυγα. Και μια μέρα ένιωσα αρκετά δυνατή και αποφάσισα να έρθω στο σημείο για να ξεπεράσω τον φόβο μου».
Δεν νομίζω πως θα άλλαζε κάτι μια συγγνώμη
Ο Σταύρος Θεοδωράκης ρώτησε την Ιωάννα Παλιοσπύρου τι ήθελε η δράστις. «Δεν θέλω να μπαίνω στη σκέψη της. Ξέρω ότι μπορούσε να σκοτώσει. Αν την στιγμή της επίθεσης τρόμαζα, ξαφνιαζόμουν και άνοιγα το στόμα μου θα μπορούσα να το έχω καταπιεί και να έχει καεί ο οισοφάγος μου. Θα μπορούσε το φαρμακείο να είναι κλειστό και να μην δεχθώ άμεσα βοήθεια. Θα μπορούσα να είχα πεθάνει», απάντησε.
«Δεν νομίζω πως θα άλλαζε κάτι μια συγγνώμη. Θα ήθελα, όμως, να νιώσω ότι έχει καταλάβει το κακό που έχει κάνει και την καταστροφή που έχει προκαλέσει. Με τη στάση της δεν έδειξε κάτι τέτοιο».
Αναφορικά με το σημείο της επίθεσης και γιατί επιθυμούσε να ξεκινήσει η εκπομπή από εκεί, η Ιωάννα Παλιοσπύρου επισήμανε: «Νομίζω είναι το σημείο μηδέν αυτής της ιστορίας. Πλέον τη ζωή μου τη σκέφτομαι πριν από αυτό και μετά από αυτό. Και νομίζω ότι αν θέλω να ονειρεύομαι κάποια στιγμή ότι μπορώ να σταθώ πάλι στα πόδια μου πρέπει να ξεκινήσω από αυτό που συνέβη εδώ, να το αποδεχθώ και να το αντιμετωπίσω. Όπως, άλλωστε έχει πει κάποιος, πήγαινε στο σημείο που έχεις κλάψει, χαμογέλασε και άλλαξε την ιστορία».
Στη συνέχεια, η Ιωάννα Παλιοσπύρου εξήγησε τι ακριβώς θα γίνει στα επόμενα χειρουργεία. «Αυτί δεν μπορώ να ξαναέχω, απανθρακώθηκε. Η καλύτερη λύση είναι να έχω πρόσθετο μέλος. Θα είναι ένα αυτί από σιλικόνη, ένα πτερύγιο δηλαδή, ζωγραφισμένο, το οποίο θα μπαίνει και θα βγαίνει και θα τοποθετείται με μαγνητάκι.
Η πρώτη φορά που είδε τον εαυτό της στον καθρέπτη
Η Ιωάννα Παλιοσπύρου περιέγραψε ότι είδε για πρώτη φορά τον εαυτό της στον καθρέπτη λίγες ημέρες πριν βγει από το νοσοκομείο.
«Οι γιατροί και οι ψυχολόγοι με πίεζαν αρκετές ημέρες πριν να κάνω αυτό το βήμα. Εγώ δεν ήθελα. Φοβόμουν αυτό που θα αντικρίσω. Δεν είχα δει ούτε καν τα χέρια μου. Το απέφευγα και προσπαθούσα να κερδίσω χρόνο. Όμως έφτασε η ώρα. Ήθελα να το κάνω με τη γιατρό μου, να είναι εκεί για μένα. Θυμάμαι ότι στο νοσοκομείο στην τουαλέτα υπήρχε καθρέφτης και όλο το διάστημα που ήμουν εκεί ήταν καλυμμένος. Είχα την επιλογή να το πάω να ξεκολλήσω το γκοφρέ αλλά δεν το έκανα ποτέ. Δεν τόλμησα. Έρχεται αυτή η ημέρα, ήρθε η γιατρός μου. Έφερε το μέικαπ και άρχισε να μου το τοποθετεί παντού. Και πρώτη στρώση και δεύτερη στρώση. Μου τοποθέτησε και μερικές γάζες στα δύσκολα σημεία που δεν μπορούσαν να καλυφθούν με μέικαπ, ήταν ακόμα πολύ ευαίσθητα, και μου έδωσε έναν στρογγυλό καθρέπτη. Κοιτάζω τον εαυτό μου για τρία δευτερόλεπτα, κρατάω την αναπνοή μου και λέω “οκ”. Είδα τα μάτια μου, από το ένα δεν έβλεπα κιόλας ήταν πολύ άσχημο, τα χείλη μου είχαν τραβήξει από τις ουλές. Δεν πίεσα τον εαυτό μου πάρα πολύ. Αυτό διήρκεσε για μερικά δευτερόλεπτα», πρόσθεσε.
Η σκέψη της αυτοκτονίας
Τα πρώτα βράδια είχαν «πολύ πόνο. Πολλά ερωτηματικά. Απελπισία. Απλά προσπαθούσα να κρατηθώ στη ζωή».
Ερωτηθείσα αν σκέφτηκε να αυτοκτονήσει, η Ιωάννα Παλιοσπύρου απάντησε: «Ενώ είμαι μεγάλη λάτρης της ζωής και όποτε άκουγα ότι κάποιος έδωσε τέλος στη ζωή του, ότι έκανε κάτι κακό στον εαυτό του, με θύμωνε, δεν μπορούσα να το αντιληφθώ. Θυμάμαι μέσα στο νοσοκομείο ότι έκανα τη σκέψη “τώρα καταλαβαίνω πώς κάποιοι φτάνουν στο σημείο να κάνουν κακό στον εαυτό τους”. Θυμάμαι αυτό το συναίσθημα και αυτή τη σκέψη σαν να βρέθηκα και εγώ σε αυτό το σημείο. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με τον σωματικό ή ψυχικό πόνο, σου φαίνεται λυτρωτικό. Αυτό σκέφτηκα κι εγώ».