Άρθρο της Βάσως Πανταζή, Ποινικολόγου, Μέλους της Ένωσης Ποινικολόγων & Μαχόμενων Δικηγόρων, για το Ελλάδα 24
Όταν καθόσουν δίπλα του στα έδρανα των δικηγόρων και τον έβλεπες, ενθυμούμενη την εικόνα του πάλαι ποτέ κραταιού υπουργού των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου που σε κάθε ομιλία του τελευταίου, ο κόσμος φώναζε παραληρηματικά το όνομα του, αν μη τι άλλο ένιωθες δέος.
Αρκούσαν κλάσματα του δευτερολέπτου και η με το γνώριμο γρέζι φωνή του που σε καλημέριζε με την φράση «καλημέρα παιδί μου» για να διαλυθεί κάθε ενδοιασμός που τυχόν είχες για εκείνον και να καταλάβεις ότι ο Δημήτρης Τσοβόλας, ήταν πρώτα και πάνω απ όλα ένας προσηνής και σεμνός άνθρωπος.
Παρότι Ήταν Ένας δικηγόρος μαχητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εξύψωνε το λειτούργημα του δικηγόρου στην πραγματική του διάσταση, αυτή του συλλειτουργού της δικαιοσύνης και του εγγυητή του δημοκρατικού πολιτεύματος και που με τη διαδρομή του θα μπορούσε να γράψει όχι ένα, αλλά πολλά βιβλία για τη ζωή του, τίποτα δεν τον ευχαριστούσε περισσότερο στα διαλείμματα, από το να μιλάει για το χωριό του τους Μελισσουργούς.
Δεν υπήρξε νέος δικηγόρος που να μην ένιωθε ευλογημένος, αν τύχαινε να ακούσει αγόρευση του. Παρακαταθήκη για μένα οι συμβουλές του που εστίαζαν στην ειλικρίνεια απέναντι στους εντολείς μας, «δεν μπορείς να παίζεις με τον πόνο του ανθρώπου» όπως χαρακτηριστικά έλεγε, και στο να μη ξεχάσω ποτέ από που ξεκίνησα. Τον άκουγα πάντα με προσοχή, σαν πατέρα μου, γιατί φαινόταν η αγάπη του για τον νέο δικηγόρο.
Ίσως βέβαια να έπαιζε ρόλο και αυτό το χαρακτηριστικό ίσιο στο πίσω μέρος Ηπειρώτικο κεφάλι από την σαρμανίτσα, που μου ήταν τόσο γνώριμο, και μου έβγαζε μια ασφάλεια, αυτή που νιώθω, κάθε φορά που επισκέπτομαι το μικρό χωριό μου.
Τον ευχαριστούμε όλοι οι μαχόμενοι δικηγόροι που με το ήθος και την ευπρέπεια του, μας δίδαξε ότι πιο σημαντικό, από το να είσαι ένας καλός δικηγόρος, που αδιαμφισβήτητα ήταν, είναι να είσαι και σε θυμούνται ως καλό άνθρωπο.
Καλό ταξίδι κε Δημήτρη!
Πηγή: ellada24.gr